نفس

دلگیری بد دردیست که گاهی مرا در خود غرق می کند

....کاش می توانستم نفس بکشم

کلاس ادبيات

دوستان عزيز, اساتيد بزرگوار

اگر قصد نداريد سپاستان را بر روي ميز طرف مقابل بگذاريد لطفا سپاسگزاري را با "ز" بنويسيد و نه "ذ" .ا

:) سپاسگزارم

گفتم باور نکنید

خوب اینهم از برنامه سفر فیروز نادری به ایران...گفتم که باورش کمی مشکل است !!ا

پیام دکتر فیروز نادری در رابطه با تعویق سفر به ایران

پس از 27 سال، با شور و اشتیاقی فراوان د ر آستانه سفری به کشورم قرار داشتم تا نه تنها با خانواده ام دیدار کنم بلکه بتوانم با جوانان کشورم و سازمانهای علمی پیشرو در تهران و شیراز به گفتگو بنشینم. در این مدت واکنشها و لطف مردمی که به نوعی مخاطبان سفر من به شمار می رفتند و به ویژه دانش جویان ، اساتید دانشگاه، و اصحاب رسانه مرا در بر گرفت . با وجود این زندگی همواره آنگونه که ما می خواهیم به پیش نمی رود. رخ دادن انفاقی که در حوزه مسولیتی من قرار داشت ( و در باره یکی از کاوشگرهای عازم سیاره مریخ بود) ، مرا ناچار به حضور مستقیم در لس انجلس و در نتیجه لغو سفرم کرد.من مایلم در این فرصت از جمعی که وقت با ارزششان را صرف برنامه ریزی و هماهنگی این سفر کردند تشکر و قدردانی کنم به ویژه از پرفسور وفایی ار دانشگاه صنعتی شریف، پرفسور مدرس از دانشگاه تهران و پرفسور ریاضی و پرفسور براتی از دانشگاه شیراز. همچنین مایلم سپاسگزاری خود را ازگروهی از روزنامه نگاران علمی بسیار خوب کشور ، به ویژه بابک امین تفرشی ، سردبیر ماهنامه نجوم، پوریا ناظمی ، از روزنامه جام جم و سیاوش صفاریان پور از شبکه سیما ابراز کنم که جزییات تمام جزییات این سفر را بررسی کردند. امیدوارم به زودی همه شما را ملاقات کنم .همه شما با محبتی که نسبت به من روا داشتید در قلب من جای دارید
با بهترین آرزوها
فیروز نادری
لس آنجلس

منبع سایت پارس اسکای

خود تحویلی

خواستم در کور سوي شمع براي آخرين بار نظاره گر چشمانش باشم

اما قلبم لرزيد و شمع خاموش شد

-----------

پرسيدند آن چيست در دستانت

گفتم قلبم , تقديميست براي يک دوست

گفتند مراقب باش نشکند, ندانستم چه گفتند

به راهم ادامه دادم, آخر ديدمش

از من روي برگرداند و به راهي ديگر رفت

با لبخند در پي اش دويدم

پايم لغزيد و بر زمين افتادم

قلبم شکست

آخرين چيزي که ديدم قدمهايش بود که دور ميشد

اينهم صحبتهاي ولنتايني, توجه داشته باشيد که اينها براي هيچ شخص

(: خاصي نيست.خواستم کمي خودم را تحويل گرفته باشم

خواهم نوشت

نمي دانم تا کي بايد فکر و محتويات اين مقاله را در مغزم حفظ کنم؟

قبلها اگر قصد نوشتن مي کردم فاصله فکر تا عملم اگر يک ماه نبود به سه ماه هم نمي کشيد,اما الان 1 سال است که تمام مقدمات را فراهم کرده ام اما حس نوشتن را ندارم,علت چيست؟

پ.ن:اگر این سرعت اینترنت ما را جوان مرگ نکند, حتما مقاله را می نویسم

فيروز نادري در تهران!!!ا

فيروز نادري به تهران مي آيد...باور مي کنيد؟ظاهرا قضيه کاملا جديست.ما که بخيل نيستيم,از خدا مي خواهيم اما فکر مي کنيد ايران هم بيايد چقدر مي توانيم از وجودشان بهره مند شويم.کمي فکر کنيد!! دانش فضايي ما چقدر است.اصلا سئوالاتي که به ذهن ما مي رسد در کجاست.باز مي خواهيم همان سئوالات تکراري شش قرن پيش را بپرسيم که در همه کتابها نوشته شده يا هزاران بار شرح داده شده؟يا مثلا باز هم از فرود اسپريت و آپورچونيتي يا بقول ما روح و فرصت بپرسيم.يا اينکه آقا ما چه جوري مي توانيم به ناسا برويم يا مي گذارند جلوي سر در ناسا در هوستون عکس بگيريم؟و براي هزارمين؟نه ميليون؟نه ميلياردمين بار بگويند تا وقتي بلد نيستيد اسمتان را به انگليسي بنويسيد به افغانستان هم راهتان نمي دهند.اتفاق بزرگيست اگر فيروز نادري سفري به ميهن آباء و اجدادي خود داشته باشد,بله خيلي بزرگ است,اما به شرطي که در همان اندک زمان بهره اي که مي بريم ارزشمند باشد

محض رضاي خدا اینباربه سئوالاتتان کمي فکر کنيد

من آمدم

امروز بعد از 65 سال خواستم به وبلاگ قدیمی ام در پرشین بلاگ سر بزنم شاید کامنت جدیدی باشد...اما آدرس صفحه وبلاگم باز نمیشد.فکر کردم شاید به دلیل غیبت طولانی از صفحه روزگارحذف شده ام امانگو خود پرشین بلاگ از دنیای نت بیرون شده

پرشین بلاگ هک شد!!!ا

با پیغامی توسط هکرها,البته بعد از چند دقیقه که آن پیغام را دیدم دوباره سایت به راه افتاد... اینهم از سرویس وبلاگ فارسی ما ;) ؟؟!!!ا

در ضمن سلام