لالون

یکی از برنامه های مورد علاقه من , "ایران بهشتی دگر" هست که پنجشنبه ها از حدود 12:15 تا 13:30 در برنامه خانواده پخش می شود که مکانهای تاریخی و زیبای ایران را با گزارشی ساده و دلنشین به تصویر می کشد. چند هفته پیش گزارشی از تخت سلیمان که اگر اشتباه نکنم در حوالی زنجان است پخش شد و از نکات بسیار جالبی که در معرفی این مکان شگفت انگیز عنوان شد امکان ایجاد رعد و برق مصنوعی و بسیاری تجهیزات دیگر که برای آن زمان بسیار مدرن بود و ذکر شد که این مکان چند دریاچه با عمق مخروطی شکل صد متر دارد و در گذشته وقتی یک گردشگر عرب در خاطراتش نوشت که با طناب عمق دریاچه را حدود صد متر تخمین زده بود, دیگران با مسخره گفته اش را رد کردند و امروزه صحت عمق صد متر ثابت شده است. یک نکته بسیار جالب دیگر , گزارشی از پیرمردی بود که تمام عمرش را به عنوان نگهبان در این مکان گذرانده و حال که در دوران بازنشستگی بسر می برد هر روز به این مکان می آید . پیرمرد در گزارش می گفت که وقتی به شکوه و عظمت تخت سلیمان فکر می کنم و اینکه چه پادشاهانی از امپراطوریهای دیگر برای تاج گذاری به این مکان می آمدند و با پای برهنه وارد می شدند گریه ام می گیرد و ساعتها اینجا اشک می ریزم و به فرزندانم وصیت کرده ام پس از مرگم مرا بر فراز کوه روبرو و به سمت تخت سلیمان خاک کنند. در برنامه این هفته هم گزارشی از دشت لاله (شقایق) در حوالی کرج نمایش داده شد که باعث شد به یاد " لالون " بیوفتم . با اینکه تا به حال به آنجا نرفته ام اما با یکی دو عکسی که دیده ام و تعریفهای کامل و زیبایی که از آنجا شنیده ام احتمال می دهم که لاله ها باید همین روزها آن دشت را پر کنند . نمی دانم گیاهان گلپر هم در همین زمان می رویند و یا دیرتر . هر که رفت ما را هم یاد کند . جالبست گاهی فکر می کنم روزی که بمیرم , حسرت و آرزوهای فراوانی بر قلبم باشد . کاش در این فرصت کوتاه زندگی , برای علایق و خواسته هایمان زندگی می کردیم , جرات و جسارت بدست آوردنشان را داشتیم و یادمان بود که فقط یک بار زندگی می کنیم

عکس از امیر صادقی