.

چند شب پیش فیلم ویل هانتینگ خوب (نابغه) از کانال سه پخش شد ... قبلا این فیلم را نصفه و نیمه به زبان اصلی دیده بودم و جزئیاتش چندان برایم قابل لمس نبود گرچه بماند که دوبله آن در تلویزیون در محاوره بین دوستان ویل کاملا تغییر کرده بود چون درزبان اصلی در تمام صحبتهایشان از کلمات رکیک استفاده می کردند ... در هر حال این فیلم هم با حضور رابین ویلیامز از جذابیت و عمق خاصی که همیشه می توان در فیلمهای با حضور این هنر پیشه یافت برخوردار بود ... در واقع هیچگاه از دیدن فیلمهای ویلیامز پشیمان نمی شوم ... فیلمهایی که مغز انسان را به تفکر وا می دارند و دارای عمقی انسانی و احساسی و عقلانی هستند که البته چهره مهربان و معصوم او شاید این تاثیر را دوچندان می کند ... فیلمهایی چون " انجمن شاعران مرده " , " چه رویاهایی می آیند", که هیچگاه از ذهنم نمی روند

عکس از یاهو