Saturday, September 16, 2006

...

چندان خوشايند نيست وقتي که پس از يک روز کامل که از 7 صبح تا 9 شب سر کلاس هستي وفقط يک ساعت براي ناهار در طول اين زمان فرصت داري آنهم در روز جمعه , وقتي ساعت 12 شب به رختخواب ميروي و تا چشمانت را مي بندي مثل برق گرفته ها از جا مي پري که اي واي بايد براي فردا دو رايتينگ انگليسي تحويل دهي. آنوقت است که در همان حال چراغ مطالعه را روشن مي کني و يک ساعت براي موضوعاتي که باز هم نظري در موردشان نداري سعي مي کني صفحه را پر کني. نتيجه اين مي شود که صبح بايد در زمان محدودي که داري با غلط گير نوشته هايت را اصلاح کني تا معلم با مزه تان با خنده بگويد که از اين غلط گير ها داري ؟؟
پ.ن : اگر مي دانستم قرار است در دوسالانه عکس پانزده هزار نفر و بخصوص در بخش خلاقه هشت هزار نفر شرکت کنند ابدا شرکت نمي کردم
پ.ن: يک روز به سفر فضايي انوشه انصاري مانده است

0 Comments:

Post a Comment

<< Home